آناتومی پای پرانتزی

زمانی که به طور معمول ایستاده اید و قوزک پاها را به هم چسبانده اید اگر زانوهای شما به راحتی به هم نمی چسبند پس بدانید دچار پای پرانتزی هستید یعنی فاصله ای در بین زانوها قرار دارد پای پرانتزی یا ژنوواروم از دیگر عارضه هایی است که کودکان در در زمان کودکی به آن مبتلا می شوند برخی از آنها به قدری خفیف است که شاید تشخیص آن به راحتی داده نشود اما در زمان راه افتادن کودک قابل تشخیص است به این حالت زانوی پرانتزی می گویند . همراه تیم جراحی بهار طب کاران باشید با خدمات تخصصی جراحی پاهای پرانتزی

هزینه جراحی پاهای پرانتزی

علت پرانتزی بودن پاها

یکی از دلایلی که کودکان به این عارضه مبتلا ی شوند تنگ بودن فضای در شکم مادر می باشد که در موارد تا زمان 6 ماهگی تا یک سالگی به خوبی تشخیص داده نمی شوند اما با ایستادن کودک و راه رفتن انحراف زانوها به سمت بیرون به خوبی تشخیص داده می شود که به شکل کمانی می ایستد گاهی این مشکل تا بعد از دو سالگی برطرف خواهد شد عوامل دیگری که در پرانتزی بودن پاها تاثیر گذار هستند شامل

نرمی استخوان (راشیتیسم)
چاقی و اضافه وزن در کودکان
حالت بد نشستن و ایستادن
راه افتادن زود هنگام کودک
شکستگی و بد جوش خوردن استخوان اطراف مفصل زانو
روماتیسم
عفونت یا تومورهای داخل استخوان
میزان کم ویتامین D و پوکی استخوان
ضعیف بودن عضلات
آرتروز
دیسپلازی استخوان
ناهماهنگی صفحات رشد

10عارضه که درصورت ابتلا به پای پرانتزی به آنها دچار می شوید.

اگرمیزان این انحراف کم باشد خطری افراد را تهدید نمی کند اما در مواردی که فاصله بین دو زانو یا قوزک پا زیاد باشد و افراد وزن بالایی را دارند باید درمان شوند درمان به روش غیر جراحی تا زمان قبل از سن بلوغ است اما در صورتی که صفحات رشد بسته باشند درمان با روش جراحی صورت می گیرد درغیر این صورت مشکلاتی را برای بیمار میتواند ایجاد کند

خستگی زودرس
التهاب و ورم مفاصل
کوتاه شدن عضلات داخلی بین دوپا
استرس بین باسن و پاها
کشیده شدن عضلات خارجی پا مانند رباطها ، کپسول ها
کوتاهی قسمت پایین اندام
ابتلا به آرتروز زود هنگام
نا هماهنگی پاها در راه رفتن
چرخش ساق
درد و خستگی زود هنگام

روش اندازه گیری فاصله بین دو زانو

برای تشخیص پای پرانتزی در زمانی که شدید باشد به طور واضح می توان به انحراف آن پی برد اما اگر خفیف باشد با این روش می توانید میزان انحراف را تشخیص دهید توسط پزشک با معاینه یا تصویر برداری تشخیص داده می شود میزان ژنووارم به سه دسته تقسیم ی شود برای اطلاع از میزان پرانتزی بودن پاها افراد باید کفش و جوراب خود را در آورده و کاملا ایستاده سپس مچ یا قوزک پاها را به هم بچسبانند و فرد دیگری می تواند با وسیله اندازه گیری مانند متر ، کولیس ، کالیبر یا خط کش اندازه گیری را انجام دهد

ژنوواروم خفیف :2.5 سانتیمتر

ژنوواروم متوسط : 2.5 تا 5سانتیمتر

ژنوواروم شدید : 5 تا 7.5 سانتیمتر

تشخیص و درمان

معمولا کودکان تا 2 تا 3 سالگی به طور طبیعی درمان می شوند اما اگر این عارضه با گذشت زمان بهبودی حاصل نشد یا فاصله بین زانوها بیشتر شد باید به پزشک مراجعه کرد او ابتدا با روشهای غیر جراحی مانند استفاده از کفشهای طبی و مناسب کودک ، ماساژ تراپی ، رژیم غذایی ، کنترل وزن کودک در صورت اضافه وزن ، حرکات ورزشی و انجام فیزیوتراپی سعی براین دارد که وضعیت کودک را تا قبل از سن بلوغ بهبود بخشد درشرایطی که روشهای اول تاثیری در وضعیت نداشت با روش جراحی می تواند مشکل را برطرف کند

جراحی پای پرانتزی

اگر جراحی به موقع صورت نگیرد بد شکلی پاها ایجاد می شود با انجام جراحی از انحراف زانوها جلوگیری می شود از پرکاربردترین روشها استئوتومی است اما روشهای دیگری نیز وجود دارد که در صورت نیاز به هر یک توسط پزشک انتخواب می شود مانند هدایت رشد استخوانی و برش استخوان ساق پا که پرانتزی بودن ساق پاها اصلاح می شود .

مشاوره جراحی پای کلاب فوت

پای پرانتزی چیست ؟

زمانی که فرد قوزک پای خود را در حالت ایستاده به هم متصل نمایدو فاصله بین زانوهای فرد بیشتر از حالت معمولی و طبیعی شود فرد دچار عارضه ژنوواروم یا پای پرانتزی می باشد پس از تولد نوزاد تا 2 سالگی پای پرانتزی طبیعی بوده و جای نگرانی ندارد اما در صورتی که پس از دو سالگی این پدیده همچنان باقی بماند نیاز به درمان پیدا خواهد نمود با توجه به صلاحدید پزشکان فرد در آینده نیاز به عمل جراحی دارد تا بتواند به صورت عادی راه رود .

پای پرانتزی چیست و چگونه از آن پیشگیری کنیم ؟
علت ژنوواروم
بهترین روش درمانی پای پرانتزی
مراقبت های پس از جراحی ژنوواروم

پای پرانتزی چیست و چگونه از آن پیشگیری کنیم ؟

پای پرانتزی یا ژنوواروم حالتی بوده که در آن شکل زانوها تغییر زاویه داشته و حالتی کمانی در پا ایجاد می کند هنگام تولد نوزاد فاصله زانوها 5 الی 6 سانتی متر بوده و شش ماهگی این فاصله با کاهش به 2/5 سانتی متر می رسد به تدریج این شکل زانو از بین رفته و پس از یکسالگی به صفر می رسد اما از بین نرفتن این حالت پس از دو سالگی نیاز به درمان دارد .برای پیشگیری از این عارضه کودکان باید در مقابل بیماری راشیسم مراقبت شوند با قرار دادن کودک در مقابل نور خورشید و گنجاندن ویتامین D در رژیم غذایی آنها می توان از بروز چنین اختلالی جلوگیری کرد .

علت ژنوواروم

همانطور که گفته شد عارضه ژنوواروم تا دو سالگی پدیده ای طبیعی بوده چراکه استخوان ها و مفاصل پا در حال رشد است و ساختار آنها هنوز جایگاه ثابتی ندارد و کودک پس از 1 سال یا 1 سال نیم شروع به راه رفتن می کند و پای او صاف می شود اما در صورت از بین نرفتن این حالت علت پای پرانتزی می تواند زود راه افتادن کودک , اضافه وزن , بد نشستن ( W شکل ) , عفونت یا رشد غیر طبیعی استخوان استخوان , مسمومیت با سرب یا فلوراید , آسیب فیزیکی و جوش خوردن ناصحیح استخوان , راشیتیسم در نوجوانی و نیز می تواند علت ان در بزرگسالی باشد

بهترین روش درمانی پای پرانتزی

درمان ژنوواروم با توجه به میزان شدت آن توسط پزشک تجویز می شود ؛مصرف مکمل ها به ویژه ویتامین D , در موارد خفیف برای کودکان کفش طبی ,و در برخی موارد پزشک برای کودک علاوه بر کفش طبی بریس را نیز تجویز می کند اما زانوبند های بریس در بزرگسالان تأثیر زیادی ندارد اما در موارد شدید تر پزشک اقدام به جراحی کرده زیرا در صورتی که تا سن بزرگسالی این عارضه درمان نشود ریسک ابتلا به آرتروز و تعویض مفصل در فرد افزایش می یابد .لیزر درمانی روش درمان این بیماری محسوب نشده و تنها با کاستن التهاب , تخریب و تورم استخوان از عوارض این بیماری می کاهد .اما بهترین روش برای درمان این بیماری عمل جراحی است این عمل استخوان ها شکسته و موقعیت آنها تغییر پیدا می کند هر چند که بهبود کامل ممکن است 5 الی 10 هفته طول بکشد اما به گفته بیمارانی که این عمل را انجام داده اند ارزشش را دارد .

مزایای جراحی پای پرانتزی شامل :

از تخریب بیشتر غضروف مفصلی جلوگیری می کند .
شکل زانو اصلاح پیدا می کند
درد کاسته می شود
زمان تعویض مفصل زانو به تعویق انداخته می شود .

عمل جراحی پای ژنوواروم مناسب چه کسانی است ؟

در صورتی که مشکل شما تنها شکل زانو است نیاز به عمل ندارید این جراحی در بیماران جوان و فعال دارای استئوآتریت کمپارتمان صورت میپذیرد همچنین باید شرایط بیمار نیز مساعد باشد از جمله اینکه دارای وزن مناسب , سن زیر 60 سال , تشدید درد با ایستادن , فعالیت و راه رفتن , نداشتن خم ماندگی ثابت زانو , عدم وجود بیماری هایی مانند آرتریت روماتوئید و دیگر بیماری های روماتیسمی و اینکه درد تنها در یک قسمت زانو ایجاد شود .